اثر ضخامت و تعداد دهانه‌ی میانقاب با مصالح بنایی بر رفتار لرزه‌ای ساختمان های بتنی

قاب‌های میان‌پر باعث افزایش چشمگیر سختی، مقاومت و همچنین تغییر در شکل‌پذیری سازه نسبت به سازه بدون میانقاب می شوند. در نتیجه موجب تغییر در پاسخ لرزه‌ای اینگونه سازه ها می‌شوند. با این وجود هنوز در کشور ما عملاً توجه چندانی به تأثیر میانقاب‌ها بر روی رفتار لرزه‌ای سازه ها نمی‌شود و معمولا سازه ها بدون در نظر گرفتن اثرات میانقاب‌ها بر رفتار لرزه‌ای آن ها طراحی می‌شوند. دلیل این امر را می‌توان نبود ضوابط آئین نامه‌ای لازم و همچنین عدم شناخت اکثر مهندسین از نحوه اثرگذاری مزبور دانست. در این تحقیق برای ارزیابی دقیق رفتار ساختمآن های با قاب بتنی و میانقاب بنایی به بررسی اثر ضخامت میانقاب (با مدلسازی پنج تیپ نمونه با ضخامت بین 200 تا 310 میلیمتر)، تعداد دهانه و طبقات دارای میانقاب (با مدلسازی هفت تیپ نمونه مختلف) بر میزان سختی اولیه، مقاومت نهایی دیوار، مود خرابی، تنش‌های حداکثر در دیوار و زمان تناوب پرداخته شده است. نتایج این مدل‌ها با یکدیگر مقایسه شده و بصورت جداول و نمودارهایی نشان داده شده است. در مقایسه مدل‌ها با یکدیگر ملاحظه می‌گردد که درسازه‌های دارای میانقاب پریودکاهش یافته است. بنابراین سازه‌های دارای میانقاب دارای سختی بیشتری نسبت به سازه بدون میانقاب هستند. بعلاوه با افزایش ضخامت، اندکی مقاومت سازه و ظرفیت باربری سازه افزایش می‌یابد.